Lauden en opnieuw op weg

Een lichtflits achter de boogramen, drie tellen later het gerommel van de donder als begeleiding achter het gregoriaanse gezang van de monikken. In zwarte pijen buigen ze voorover en zingen Gloire au Pere, au Fils et au Sainte Esprit, maintenant ent toujours et pour les siecles des siecles. Het is net half zeven in de ochtend en het regent pijpenstelen.

Gisteren was een lange dag en een lange rit. Van Sleeuwijk (huis M en J) naar de Franse grens was een grote hoosbui met overal vrachtverkeer en drukte,vooral bij Antwerpen en Brussel.
In Frankrijk schijnt de zon. Het landschap heuvelt meer en Kl neemt het stuur over van P.e Vlak voor Parijs wisselen ze weer, midden op een samenvoegende snelweg. Alles staat stil. We kruipen stapvoets door Parijs heen.

Pa en Kl bespreken de gewoonten van Ka echtgenote t.a.v. telefoons en laptops. Leuk om naar te luisteren, maar slecht voor je bankrekening, blijkt. We tanken hier en daar de auto vol lpg en benzine en ons vol koffie.

17.45 Is Sainr Benoit sur Loire ineens in zicht. De basiliek is over de Loire zichtbaar. Daar slapen we vannacht. Heerlijk vooruitzicht.

Er zijn zeker 25 monikken, veel onder de 40 en een aantal in de twintig. Ze zingen, met dagelijkse training, prachtig driestemmig, incl ingewikkelde harmonieen.

WIj doen boodschappen en koken pasta en eten ,et z`n vieren in het gastenhuis. En met wat afspraken over ontbijt en lauden (wee Pe dit typt) schuiven we ons bed in.

Na de Lauden klinen de klokken, gaan de lampen uit en de kaarsen. En valt de Basiliek stil, met alleen het geluid van overvloedige regen.